شهرستان بندر ماهشهر در منطقه خشک و فرا خشک جغرافیایی واقع شده و در حوزه وسیع و مستطح به مساحت ۵۹۱ هزار هکتار در ناحیه جلگه ای قرار دارد. افزایش سریع درجه حرارت در فصل بهار چهره طبیعت منطقه را خشک و خشن و ارزش مراتع را شدیداً کاهش می دهد. شهرستان بندر ماهشهر در بخش جلگه ای دشت خوزستان واقع شده و ناهمواری و پستی و بلندی زیادی نداشته و بیشتر بصورت مستطح می باشد.

ماهشهر دارای آب و هوای گرم و مرطوب می‌باشد. دمای آن بین۵۰ درجه در تابستان و صفر درجه در زمستان تغییر می‌کند. ماهشهر دارای شرجی‌های شدید و آزاردهنده در تابستان می‌باشد به شکلی که رطوبت نسبی تا۱۰۰٪ می‌رسد. میزان بارندگی به طور میانگین در این منطقه ۱۹۵ میلیمتر می باشد. بندر ماهشهر به سبب داشتن خاک شور و قلیایی، پوشش گیاهی آن ضعیف است و به طور پراکنده درختان کُنار و گز در آنجا دیده می‌شود.

مردم ماهشهر به علت موقعیت شهر دارای قومیت‌های مختلفی هستند که در کنار بومی‌ها زندگی می‌کنند. مانند لر، کرد و ترک.

همچنین در هنگام حمله عراق به ایران و تصرف و محاصره خرمشهر و آبادان سیل عظیم جمعیت جنگ زدگان به سوی این شهر روانه شده و در پایان جنگ نیز در ماهشهر ماندگار شدند.

ساکنان مهاجر جدید در سال‌های اخیر از شهرهای اطراف استان مانند کهگیلویه وبویر احمد و لرستان و شهرهای شمال استان خوزستان و نیز سایر استان‌ها و مناطق کشور برای اشتغال در صنایع پتروشیمی به این‌شهر آمده و ساکن شده‌اند.

مذهب اهالی ماهشهر شیعه و زبان آنان فارسی و عربی است. اکثر مردم ماهشهر از گویشی ما بین فارسی و لری و بوشهری با نام گویش ماهشهری با هم گفتگو دارند. شغل ساکنان آن کشاورزی، صیادی و در صنایع منطقه مشغولند.

بندر ماهشهر از دو ناحیه قدیم و جدید تشکیل شده است. ماهشهر جدید، در پی ایجاد بندر صادراتی نفت به وجود آمده و تا قبل از ساخته شدن تأسیسات خارک، بزرگ ترین بندر صادراتی نفت ایران بوده است. فاصله ماهشهر قدیم تا ماهشهر جدید، حدود ۳ کیلومتر است. مردم شهر بیشتر در این ناحیه سکونت دارند و بافت آن قدیمی تر است و دوایر دولتی در این قسمت قرار دارند.